Great Ocean Road Tour

Dag 1
Vandaag ging mijn wekker pas om kwart over 6. Om kwart voor 7 werd ik opgehaald door Groovy Grape om aan de tour te beginnen. We zijn met in totaal 21 man. Er zijn twee wat oudere vrouwen bij die een beetje buiten de groep vallen. Al proberen we allemaal natuurlijk wel hun erbij te houden. Van de 21 mensen die in de groep zitten zijn er 5 jongens. 1 franse en 4 Zweedse. Twee van de meiden die erin zaten waren ook op de tour van gisteren. Dat was wel heel leuk. We hebben het grootste gedeelte van de dag in de bus gezeten. Tijdens de lunch stop kwam ik er achter dat er een meisje uit Heereveen ook deze tour doet. Dat was wel heel erg leuk! Nu kan ik lekker tussendoor Nederlands praten als ik wil.

Het grootste gedeelte zijn we door de grampians gekomen. De waterval waar we eigenlijk naartoe zouden gaan moesten we overslaan. De bushfires van februari hebben de trappen naar de waterval vernield. De bomen zagen ook helemaal zwart, terwijl er toch al nieuwe bladeren aan groeiden. Deze bomen hebben die hitte nodig. Dat zorgt ervoor dat ze juist niet dood gaan. We konden bij de grampians wel op een heel mooi uitzichtpunt komen, waar we een heel mooi uitzicht hadden. Je kon super ver weg kijken en overal zag je bomen en bergen. Er was ook een hele speciale rots, dat net een grote bek van een of ander dier lijkt. Die was ook al zo mooi om te zien. Soms ziet de natuur er precies hetzelfde uit in Ethiopië. Zo geweldig mooi, als een sprookje.

Dag 2
We verbleven in de grampians op een camping. De volgende ochtend na het ontbijt begonnen we met een hike. Het duurde ongeveer drie kwartier voordat we bijna helemaal bovenaan waren. De laatste 400 meter naar de top was helemaal steen. Dus je kon kiezen of je dat wilde doen of niet. Ik ben samen met een ander meisje ongeveer de helft van daar gelopen. Dat was al eng genoeg, maar zeker de moeite waard! Het uitzicht wat we hier ook weer hadden was supermooi, zo vroeg in de ochtend. De mist rond het dorpje, de bergen en het meer was hartstikke mooi om te zien.

Daarna hebben we een stop gemaakt bij een informatiecentrum over de Aboriginals die in de grampians leven. Er zijn twee stammen en ooit bestonden ze uit 4000 mensen. Maar nadat de blanken kwamen waren er nog maar 300 aboriginals meer over. De rest werd vermoord. Ook hebben we veel kunnen lezen en een filmpje kunnen zien over “de verloren generatie”. Dat was ook wel heel interessant.

Tijdens de lunch op de tweede dag, hadden we Emus op bezoek en hebben we weer koalas gezien! Een van de emus kwam heel erg dichtbij. Als je van je hand een snavel maakte en die heel hoog hield, werden de emus bang. Ze denken dan blijkbaar dat jij een grotere emu bent. Domme beesten. Op een gegeven moment leek het zelfs alsof de Emu mij aankeek! Super vet!

Daarna zijn we over de Great Ocean Road gereden! Supermooi om te zien! We stopten eerst bij de ‘London Bridge’. Deze rotsformatie leek net een brug met twee van die gaten onderin en leek daarom heel erg op de London Bridge. Al hadden de meeste van ons echt zoiets van: ‘Domme Australiërs, als dat de London Bridge is, waar zijn de torens dan?’ Nu moesten wij Europeanen van de Australiërs te horen krijgen dat we de Tower Bridge in onze gedachten hadden. De London Bridge is alleen niet meer wat het geweest is. Een deel is ingestort, helaas.

Maar het mooiste was wel de loch ard gorge. Het waren gewoon kliffen stijl naar beneden en met hele duidelijke lagen erin. Daar is een keer een schip gezonken door de botsing met de kliffen. Het schip bracht Engelse immigranten naar Australië. Een jongen van 18 spoelde aan om het strand. Hij hoorde roepen om hulp en is weer terug het water in gegaan om te kijken of hij iemand kon helpen. Hij haalde een meisje van 18 uit het water. Zij ging terug naar Engeland en wilde niets meer met Australië te maken hebben. Hij werd kapitein op een schip en maakte nog veel meer schipbreuken meer. Hij was in de 40 toen hij zijn laatste schipbreuk had en overleed. Zij heeft nooit meer iets van zich laten horen. Een speciaal verhaal op een mooie plek!

We wilden de zonsondergang bij de 12 (8) apostelen gaan kijken. De 12 apostelen is een andere rotsformatie in het water. Het zijn er alleen geen 12, het zijn er 9. Een aantal jaar geleden is een van de rotsen ingestort en zijn het maar 8 apostelen meer. De rotsformatie was een beetje teleurstellend, ik had er meer bij verwacht. En helaas verborgen de wolken ook nog eens de zonsondergang. Maar goed, ik heb toch een fantastische tweede dag gehad!

Dag 3
De laatste dag zijn we begonnen met een korte wandeling in het regenwoud. Helaas zijn bijna alle bewoners van dit regenwoud nachtdieren en waren er geen dieren te zien. Wel was het supermooi om alle bomen en dichte begroeiing te zien! In Darwin heb ik ook wel regenwoud, maar die ziet er wel een beetje anders uit.

Het rijden over de Great Ocean Road is prachtig. Het is heel apart om naar de oceaan te kijken en te beseffen dat je bij de Zuidpool uit zou komen als je die oceaan ver genoeg in zwemt. Af en toe leek er net een witte gloed helemaal aan de horizon te zijn. Ik weet dat het de zon was die op het water scheen, maar het leek net echt alsof je naar de zuidpool zat te kijken.

Onze laatste stop op de Great Ocean Road was de start van de weg. Daar stond een standbeeld van twee mannen die aan het werken waren met een legerjasje met medailles daarop. De hele Great Ocean Road waar we over hebben gereden is gebouwd door soldaten die van de eerste Wereldoorlog zijn terug gekeerd. De bouw is in 1917 begonnen en de weg was klaar in 1932. Er waren twee weken verloren. Misschien had dat iets te maken met de 200 vaten bier die van een zinkend schip af waren gekomen?

Onze laatste stop voor we in Melbourne aan zouden komen, was bij een vuurtoren. De vuurtoren werd gebruikt in een Australische tv-serie, the twist. (Of iets wat daar op lijkt?) Alleen onze gids en één van de meisjes in de bus kende de tv-show. Het was wel een hele mooie vuurtoren. En ook hier waren de uitzichten gewoon weer geweldig mooi om te zien! Wauw, wat is Australië een geweldig mooi land!