Pole pole, Raka raka
Door: Femke van de Ven
Blijf op de hoogte en volg Femke
05 Oktober 2016 | Kenia, Mombassa
Het is alweer even geleden dat ik weer een stukje geplaatst heb. Maar nadat Rob jarig is geweest en mama morgen ook weer komt, vond ik het hoog nodig om weer wat nieuws te plaatsen! Om meteen maar eens goed te beginnen. Rob, van harte gefeliciteerd! :* Ik vond het heel leuk om zo afgelopen zondag je weer even te zien, net zoals de rest natuurlijk! Ik vind het altijd heel leuk om met thuis te skypen en gewoon even weer met iedereen te kunnen kletsen. En mama, morgenvroeg om half 5 vertrek je van huis en dan zie ik je hier morgenavond rond 12 uur Nederlandse tijd! Ik kan niet wachten tot ik je Kenia kan laten zien!
Over tot de orde van de dag! Want ja, Tessa en ik hebben weer eens wat meegemaakt! We zijn op en neer naar Diani Beach geweest. Ruim twee en een half uur reizen vanuit hier. Eerst drie kwartier met de matatu gereisd om bij de ferry te komen. Daar aangekomen hebben we het op een lopen gezet om toch maar op tijd de ferry te halen en over te steken. Het duurt ongeveer vijf minuutjes om met de ferry van de ene naar de andere kant te komen als je in ieder geval niet hoeft te wachten tot je de ferry op kunt. Het wachten op de ferry is niet alleen vervelend omdat je als blanke tussen zwarte in staat te wachten tot je de boot op mag, maar er lopen ook veel bedelaars tussen de mensen door. Zij hebben hun ogen dicht en schudden met een bakje met geld. Dat zie je vaker als je echt op het eiland van Mombasa komt. Maar in ieder geval, nadat we met de ferry over gestoken zijn moesten we nog eens een half uur met de matatu richting Ukunda. Daar uitgestapt en vervolgens over op de pikipiki (soort motorfietsachtig), waar we nog een tien minuten op hadden gezeten. Daar hebben we zelfs nog eens een korte tussenstop mee gemaakt zodat Tessa een filmpje kon maken van een apensoort die we nog niet gezien hadden! Super leuk!
Ik verwachtte dat het strand een heel eind hetzelfde zou zijn als bij Pirates en dat het een drukte van jewelste was met allemaal donkere mensen die je aanstaren en naroepen. Maar niets was minder waar. Het was een wit strand waardoor het lage toerisme het ook nog eens heel rustig was! We hebben een eindje over het strand heen gewandeld, hebben onze handdoeken op een plekje gelegd waar ik in de schaduw kon liggen en Tessa in de zon en hebben beurt afgewisseld van het in de zee gaan. Want ondanks dat het een rustig toeristenstrand was, liepen er wel een aantal Kenianen die je een kokosnoot, een massage of een boottocht aan proberen te bieden. Op een gegeven moment hebben Tessa en ik wel staan praten met een Massaai, waar we allebei nog leuke magneetjes van hadden gekocht. Maar na een paar uur relaxt op het strand, was het toch al snel tijd om terug naar huis te gaan, zodat we voor het grootste gedeelte in het licht reisden en dus met de goedkope matatu naar city mall toe konden gaan, in plaats van met de dure taxi. Ik heb, ondanks dat ik toch nog verbrand ben, een hele leuke en vooral relaxte dag gehad!
Het was niet de eerste keer trouwens dat ik met de ferry ben geweest. Eerder vorige week ben ik samen met Peter ook op de ferry geweest. Peter is een van de uncle’s die hier werkt. Hij moest twee scholen bezoeken waar kinderen op zitten die ook hier gewoond hebben, maar ondertussen weer terug bij hun familie konden komen wonen. Ik had al eerder aangegeven dat ik zo’n bezoeken maar al te graag mee af wilde leggen. Dus mocht ik ook echt mee. Vooral de ritjes op de piki piki waren erg indrukwekkend. Als je dan door de wijken rijd waar de jongens wonen en hoe alles er dan uitziet. Dan is het huis waar ik nu woon echt heel luxe. De huizen in de wijken waar die scholen stonden waren gemaakt van golfplaten en hout, voor zover het leek. De scholen zelf waren prima gebouwen. Ze zagen er luxer uit dan de scholen die ik in 2013 in Ethiopië heb gezien. De klassen waren ook kleiner en de directeuren van beide scholen hadden zelfs nog een soort van ruimte wat je wel als hun kantoor zou kunnen zien. Ik heb dan vooral veel rondgekeken en deze indrukken op me af laten komen.
Maar weet je, nu ga ik snel slapen. Morgen een drukke dag werken en dan ’s avonds mama ophalen vanaf het vliegveld. Ik heb mijn slaap hard nodig! Morgen of overmorgen komen de foto’s op de site te staan!
Pole pole = rustig aan
Raka raka = opschieten
Over tot de orde van de dag! Want ja, Tessa en ik hebben weer eens wat meegemaakt! We zijn op en neer naar Diani Beach geweest. Ruim twee en een half uur reizen vanuit hier. Eerst drie kwartier met de matatu gereisd om bij de ferry te komen. Daar aangekomen hebben we het op een lopen gezet om toch maar op tijd de ferry te halen en over te steken. Het duurt ongeveer vijf minuutjes om met de ferry van de ene naar de andere kant te komen als je in ieder geval niet hoeft te wachten tot je de ferry op kunt. Het wachten op de ferry is niet alleen vervelend omdat je als blanke tussen zwarte in staat te wachten tot je de boot op mag, maar er lopen ook veel bedelaars tussen de mensen door. Zij hebben hun ogen dicht en schudden met een bakje met geld. Dat zie je vaker als je echt op het eiland van Mombasa komt. Maar in ieder geval, nadat we met de ferry over gestoken zijn moesten we nog eens een half uur met de matatu richting Ukunda. Daar uitgestapt en vervolgens over op de pikipiki (soort motorfietsachtig), waar we nog een tien minuten op hadden gezeten. Daar hebben we zelfs nog eens een korte tussenstop mee gemaakt zodat Tessa een filmpje kon maken van een apensoort die we nog niet gezien hadden! Super leuk!
Ik verwachtte dat het strand een heel eind hetzelfde zou zijn als bij Pirates en dat het een drukte van jewelste was met allemaal donkere mensen die je aanstaren en naroepen. Maar niets was minder waar. Het was een wit strand waardoor het lage toerisme het ook nog eens heel rustig was! We hebben een eindje over het strand heen gewandeld, hebben onze handdoeken op een plekje gelegd waar ik in de schaduw kon liggen en Tessa in de zon en hebben beurt afgewisseld van het in de zee gaan. Want ondanks dat het een rustig toeristenstrand was, liepen er wel een aantal Kenianen die je een kokosnoot, een massage of een boottocht aan proberen te bieden. Op een gegeven moment hebben Tessa en ik wel staan praten met een Massaai, waar we allebei nog leuke magneetjes van hadden gekocht. Maar na een paar uur relaxt op het strand, was het toch al snel tijd om terug naar huis te gaan, zodat we voor het grootste gedeelte in het licht reisden en dus met de goedkope matatu naar city mall toe konden gaan, in plaats van met de dure taxi. Ik heb, ondanks dat ik toch nog verbrand ben, een hele leuke en vooral relaxte dag gehad!
Het was niet de eerste keer trouwens dat ik met de ferry ben geweest. Eerder vorige week ben ik samen met Peter ook op de ferry geweest. Peter is een van de uncle’s die hier werkt. Hij moest twee scholen bezoeken waar kinderen op zitten die ook hier gewoond hebben, maar ondertussen weer terug bij hun familie konden komen wonen. Ik had al eerder aangegeven dat ik zo’n bezoeken maar al te graag mee af wilde leggen. Dus mocht ik ook echt mee. Vooral de ritjes op de piki piki waren erg indrukwekkend. Als je dan door de wijken rijd waar de jongens wonen en hoe alles er dan uitziet. Dan is het huis waar ik nu woon echt heel luxe. De huizen in de wijken waar die scholen stonden waren gemaakt van golfplaten en hout, voor zover het leek. De scholen zelf waren prima gebouwen. Ze zagen er luxer uit dan de scholen die ik in 2013 in Ethiopië heb gezien. De klassen waren ook kleiner en de directeuren van beide scholen hadden zelfs nog een soort van ruimte wat je wel als hun kantoor zou kunnen zien. Ik heb dan vooral veel rondgekeken en deze indrukken op me af laten komen.
Maar weet je, nu ga ik snel slapen. Morgen een drukke dag werken en dan ’s avonds mama ophalen vanaf het vliegveld. Ik heb mijn slaap hard nodig! Morgen of overmorgen komen de foto’s op de site te staan!
Pole pole = rustig aan
Raka raka = opschieten
-
05 Oktober 2016 - 23:51
Mama:
Toch nog even snel je stukje gelezen voor ik ga (proberen te) slapen... heerlijk dat het eindelijk zover is, dat ik morgen jouw kant op kom en je me alles kunt laten zien wat ik nu ken van de foto's en je verhalen. Tot morgen!! Xxx -
06 Oktober 2016 - 10:44
Ellen:
Hey Femke,
Leuk om je verhaal te lezen. Heel veel plezier samen met je moeder de komende 2 weken.
Groetjes Ellen -
06 Oktober 2016 - 10:53
Leny:
Hi femke. Als je dit leest zal je moeder er al zijn denk ik. Laat ze maar veel zien wat je daar allemaal doet. Fijne tijd samen. -
06 Oktober 2016 - 19:10
Miranda:
Nou Femke, zo'n heerlijk rustig, wit strand zie ik eigenlijk ook wel zitten! Hier is de herfst echt begonnen. 's Morgens op de fiets is het erg fris en kunnen de handschoenen weer aan en de sjaal weer om. Jullie mam is er bijna (denk ik) en dus breken er voor jullie samen twee gezellige weken aan. Geniet ervan en tot ziens op skype! -
06 Oktober 2016 - 20:22
Jolita:
Geniet er samen morgen van :D -
11 Oktober 2016 - 17:14
Pascalle Van Dis:
leuk verhaal femk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
